Porażający obraz kilkudziesięciu ostatnich lat historii kraju Basków - od połowy lat 80. XX wieku do 2011 roku - stworzony z opowieści o losach członków dwóch baskijskich rodzin. Książka o ludzkim strachu, zniszczonych przyjaźniach i związkach, bezsilności wobec niekontrolowanej spirali terroryzmu, a w końcu także o wybaczeniu. Historia rozpoczyna się w październiku 2011 roku, tuż po oficjalnym obwieszczeniu przez ETA (bask. Euskadi Ta Askatasuna - Baskonia i Wolność, baskijska separatystyczna organizacja terrorystyczna) definitywnego zawieszenia broni. Tego dnia Bittori idzie na cmentarz na grób swojego męża Txata, przedsiębiorcy zamordowanego przez ETA, by powiedzieć mu, że postanowiła wrócić do ich rodzinnego miasteczka. Dzięki Bittori i ośmiorgu innym bohaterom czytelnik poznaje życie codzienne ludzi, którzy nie angażowali się w politykę, a mimo to, wbrew własnej woli, zostali wciągnięci w konflikt. Ludzi, którzy z obawy o bezpieczeństwo nie protestowali przeciwko terroryzmowi swoich rodaków. Milczących ofiar wojny domowej trwającej w Hiszpanii kilkadziesiąt lat. Brak tu bezpośredniej relacji o polityce, podanych wprost danych historycznych, a mimo to autorowi udało się stworzyć szczegółowy i niesamowicie poruszający obraz realiów tamtych lat - dzięki portretom bohaterów i ich losom. Aramburu w mistrzowski sposób pokazuje, że w rozbitej przez polityczny fanatyzm społeczności nie sposób zapomnieć pewnych spraw i że wielką potrzebę wybaczenia mają obie strony konfliktu. [źródło opisu: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4843939/patria].