Proza Krzysztofa Myszkowskiego łączy głębokie obserwacje psychologiczne z problematyką filozoficzną w sposób oryginalny, jakiego nie dostrzeżemy u innych pisarzy. Daleki od chaosu życia publicznego, Krzysztof Myszkowski skupia swoją twórczość wokół tematów najważniejszych, podstawowych, takich jak doświadczenie estetyczne świata i doświadczenie religijne, a raczej ich wielorakie, fascynujące związki. Jego najnowsza książka, „Addenda”, publikowana we fragmentach w „Kwartalniku Artystycznym”, przyjmowanych z uznaniem przez czytelników, jest kolejnym osiągnięciem literackim zasługującym na baczną uwagę. To niespotykane w polskiej literaturze połączenie głębokości myśli z maksymalną lapidarnością zapisu. Stworzył formę własną, oryginalną, w której poetyka szczególnego rodzaju aforyzmu, czy raczej starannie skomponowanych serii aforyzmów, pozwala na zapis doświadczeń i wzruszeń filozoficznych, połączony z kontemplacją tajemniczego piękna świata, które w jego twórczości objawia się jako znak Bożej Obecności, w niepojęty dla nas sposób utajonej w rzeczach, miastach i krajobrazach. „Addenda” są nie tylko statycznym zapisem konstatacji teologiczno-filozoficznych. Są też nowego typu formą autobiograficzną, którą należałoby określić jako dziennik aforystyczny. W refleksje o charakterze ogólnym Krzysztof Myszkowski wplata bowiem opowieść o swoich podróżach, zmieniających się miejscach, które odwiedza, stanach duszy doznawanych w kontakcie z dziełami sztuki, co daje niepowtarzalną całość o wysokich walorach artystycznych. Od dawna jestem zagorzałym czytelnikiem narastającego sukcesywnie zbioru „Addenda”, podziwiając literacki talent autora i jego filozoficzną przenikliwość, nawet jeśli jego spostrzeżenia nie pokrywają się z tym, co sam nazywam własnym światopoglądem. Mamy tu do czynienia z pisarzem dojrzałym, mądrym,o niezwykłej wrażliwości, której brakuje nam w codziennym życiu, a którą te zapiski w naszej duchowej rzeczywistości pięknie starają się podtrzymać. Stefan Chwin źródło opisu: Opis okładkowy