Kim jest Bóg objawiony w Biblii? Jaki powinien być nasz stosunek do Niego? Te pytania są stale aktualne, a odpowiedź na nie jest od razu oczywista. Znamy z Biblii historię złotego cielca spod góry Synaj. Była ona świadectwem niezrozumienia tego, kim jest Bóg, który objawia się Izraelowi. Żydzi chcieli Go autentycznie uczcić. Nie chodziło im o stworzenie sobie nowego boga, ale o kult Boga JAHWE, tyle że podobny do kultu pogańskiego. I to wywołało gniew Boży. Ta scena pozostaje dla nas ostrzeżeniem, bo i dzisiaj pod imieniem prawdziwego Boga możemy czcić bożka fałszywego. Dlatego musimy sobie dobrze uświadomić, kim jest Bóg żywy i na czym polega właściwa z Nim relacja. Sądzę, że dobrą metodą refleksji może być porównanie Boga biblijnego z pogańską wizją bóstwa, oraz z pogańskim doń podejściem. Powinno to przynajmniej ukazać, na czym polega niewłaściwy stosunek do Boga żywego, w czym możemy błądzić. Jednocześnie odsłania się nam perspektywa właściwego odniesienia. W Biblii znajdujemy wiele tekstów, których autorzy, mówiąc o Bogu JAHWE przeciwstawiają Go bogom pogańskim. Taka też droga prowadziła ludzi do poznania Boga. Abraham był poganinem, kiedy powołał go Bóg. Nie miał jeszcze jasnego pojęcia o Bogu jedynym, którego spotkał. Imię Boże zostało objawione dopiero Mojżeszowi, a walkę o monoteizm podejmą później prorocy. Musimy sobie uprzytomnić, że Izrael był otoczony przez ludy pogańskie, w najbliższym sąsiedztwie spotykał pogan i trzeba było wielu wieków, żeby jego monoteizm okrzepł ostatecznie. Dzisiaj pokusa pogańskiego podejścia do Boga żywego jest nie mniej groźna, choć przyjmuje inne formy, które można nazwać neopogaństwem. Warto zatem prześledzić drogę odkrywania prawdy o Bogu żywym i samemu skorzystać z doświadczeń wcześniejszych pokoleń.