SOWA OPAC : Katalog centralny Biblioteki Publicznejw Dzielnicy Wawer

Książka

W koszyku

oceń

Zapach cedru / Ann-Marie MacDonald ; z angielskiego przełożył: Jan Kraśko. - Warszawa : "Libros" : "Bertelsmann Media", 2001. - 557, [1] strona ; 21 cm.

Autor

MacDonald Ann-Marie. Autor Kraśko Jan (1954- ). Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Dorośli

Przynależność kulturowa

Literatura kanadyjska

Temat

Miłość

Gatunek

Powieść obyczajowa

Okładka książki Zapach cedru Ann-Marie MacDonald Ann-Marie MacDonald Wydawnictwo: Świat Książki literatura piękna 558 str. 9 godz. 18 min. Poruszająca kombinacja dramatu, melodramatu, tragedii, komedii, snów, marzeń, przeszłości i teraźniejszości Gdy Materia ucieka z domu ze stroicielem fortepianów Jakubem Piperem, jej rodzice są nieprzejednani. Młodzi małżonkowie zostają wyklęci. Jakub nie daje jednak za wygraną i za wszelką cenę stara się zapewnić rodzinie godziwy byt. Największą miłością otacza najstarszą córkę Katarzynę, obdarzoną wyjątkową urodą i talentem wokalnym. Wyjazd dziewczyny do Nowego Jorku, gdzie będzie się uczyć śpiewu, spowoduje lawinę przerażających wydarzeń, które całkowicie odmienią oblicze rodziny… https://lubimyczytac.pl/ksiazka/228286/zapach-cedru

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wyp. 26 (Błękitna)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821-3 kan., 821.111(71)-3 (2 egz.)

Wyp. 25 (Walcownicza)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.111(71)-3 (1 egz.)

Wyp. 47 (Powojowa)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821-3 kan. (1 egz.)

Wyp. 59 (Korkowa)

Egzemplarze są obecnie niedostępne

Wyp. 82 (Agrestowa)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.111(71)-3 (1 egz.)

Wyp. 121 (Żegańska)

Egzemplarze są obecnie niedostępne

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Tytuł oryginału: ,, Fallon Your Konees'' 1996

Recenzje:

„Zapach cedru” to niesamowicie mroczna książka odsłaniająca przed czytelnikiem kolejne tajemnice rodziny Piperów. Początek historii sięga 1899 roku. Jakub Piper żeni się z Libanką Materią Mahmoud. Pozbawiona wsparcia rodziny, która nie zaakceptowała małżeństwa córki, kompletnie nie radzi sobie z rolą żony i matki. Urodzi dziecko, sama jeszcze nim będąc – ma wtedy zaledwie 14 lat.
Jakub, starając się zapewnić byt rodzinie, (...) pracuje kolejno jako nauczyciel, górnik, producent bimbru i szewc. A rodzina się powiększa o dwie córki, Mercedes i Franciszkę. Najstarsza, Katarzyna jest obdarzona pięknym głosem i by go kształcić wyjeżdża do Nowego Jorku. To ukochana córeczka tatusia, który po otrzymaniu anonimowego listu przywiezie ją do domu. Katarzyna umrze przy porodzie bliźniaków i zapoczątkuje to serię zdarzeń dziejących się jakby w „mrocznej przestrzeni, między Krainą Jawy i Snu; na Ziemi Niczyjej”.
W pamięci czytelnika pozostaną obrazy rodem z horroru – sześcioletnia Franciszka chrzci noworodki w rzece; kotka Trixie przemyka nocą po domu w sukience chrzcielnej przechowywanej w cedrowej skrzyni; dziewczynki bawią się na strychu w drogę krzyżową; Jakub zakopuje zwłoki noworodka w ogrodzie pod strachem na wróble. No może wystarczy tego straszenia, choć nie są to chyba najbardziej drastyczne sceny.
Jedna z naszych klubowiczek zapytała, czy lektura sprawiła mi przyjemność. Cóż… Nie jest to relaksująca powieść, ale na pewno interesująca. Zaburzenia chronologii każą uważnie wczytywać się w każde zdanie, bo bywa, że ono właśnie jest kluczem do rozszyfrowania tajemnicy. Narrator zdaje się stać gdzieś obok bohaterów, prowadzi czytelnika, niekiedy zwracając się wprost do niego. Są też zapiski z pamiętnika Katarzyny.
Tak więc powoli wnikamy w ten mroczny świat, nad którym unosi się kopalniany pył; świat, w którym świetnie odnajdzie się rozmodlona Mercedes, przejmując po śmierci matki rolę głowy rodziny. Zadowolona zauważy: „Nareszcie jesteśmy rodziną. Tatuś cierpi na uwiąd starczy, Franciszka jest wariatką, Lilia kaleką, a ja starą panną. Ale jesteśmy rodziną”.
Autorka daje możliwość śledzenia losów Piperów aż do 1964 roku. Porusza trudne tematy, takie jak molestowanie seksualne w rodzinie czy związki homoseksualne.Tytuł brzmi ładnie, wręcz poetycko, ale „Zapach cedru” nie niesie ze sobą przyjemnej woni – w cedrowej skrzyni rozkłada się przecież ciało kotki Trixie…