Recenzja książki: Tulipanowa gorączka Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa O tym, że rozsądek w społeczeństwie ważniejszy bywa od uczucia przekonało się w ubiegłych stuleciach wiele młodych kobiet. Małżeństwa aranżowano właściwie bez pytania dziewcząt o to, czy dany kandydat w ogóle je interesuje. Małżeństwo było układem – finansowe bezpieczeństwo gwarantowało młodej mężatce (a często także jej biednej rodzinie) godne życie, bez strachu o dach na głową czy pełny talerz. Tulipanowa gorączka to w pewnym sensie właśnie opowieść o walce rozsądku z porywami serca. O ryzyku, które wcale nie musi się opłacić. I - wreszcie - o gorączce, która, gdy opanuje już organizm, trawi go i nie pozwala logicznie myśleć. Sophia to młoda, dwudziestoczteroletnia kobieta, żona bogatego kupca i przedsiębiorcy, ponadsześćdziesięcioletniego Cornelisa. Mimo usilnych starań i upływających w małżeństwie lat, para nie doczekała się dotąd potomstwa. Sophia niezbyt martwi się tym faktem – jest młoda, chce się zadomowić, a do tego nie zna jeszcze swojego nowego miasta – Amsterdamu – gdzie przyszło jej żyć z mężem. Nie odnajduje w sobie ochoty do „szaleństw”, spokój i porządek w domu bardzo sobie ceni. Towarzyszką i powiernicą Sophii jest jej służąca, Maria – prosta dziewczyna, która ukradkiem spotyka się z handlarzem ryb, Willemem. Dotychczas spokojne i oparte na rutynie życie Sophii burzy pomysł – a raczej jego konsekwencje – Cornelisa. Kupiec postanawia wraz z żoną zapozować do portretu jednemu z cenionych amsterdamskich malarzy, Janowi van Loosowi. Spotkanie Sophii i Jana rozpala gwałtowne emocje, skutkiem czego młodzi kochankowie zaczynają snuć intrygę przeciwko Cornelisowi. Okazuje się, że na skutek niespodziewanego zbiegu okoliczności w plan zaangażowana zostanie także Maria… https://www.granice.pl/recenzja/tulipanowa-goraczka/15920