Powieść "W oczach Zachodu" jest jedynym w twórczości Conrada wyrazem przemyśleń i uczuć związanych z Rosją, jej rolą polityczną i jej przyszłością, a zarazem utworem najbardziej bezpośrednio odnoszącym się do współczesności i do rzeczywistych osób i wydarzeń. A pisząc o Rosji - najpotężniejszym z mocarstw, które pod koniec XVIII wieku rozdzieliły między siebie ziemie Rzeczpospolitej - pamiętał, że pisze równocześnie o Polsce. lubimyczytać.pl Sam Conrad następująco streścił swą książkę Johnowi Galsworthy’emu: „Student Razumow (nieślubny syn księcia K.) potajemnie wydaje policji swego kolegę, studenta Haldina, ukrywającego się w jego pokoju po popełnieniu przestępstwa politycznego (ma to być zabójstwo de Plehwego). Pierwsza część w Petersburgu. (Haldin zostaje oczywiście powieszony). 2-ga w Genewie. Student Razumow, spotkawszy za granicą matkę i siostrę Haldina, zakochuje się w tej ostatniej, poślubia ją i po pewnym czasie spowiada się jej ze swego udziału w aresztowaniu i śmierci jej brata. Proces psychologiczny, który doprowadził Razumowa do zdrady Haldina, do wyznania uczynionego żonie i w rezultacie do śmierci tych osób (wywołanej głównie podobieństwem ich dziecka do nieżyjącego Haldina) stanowi zasadniczy temat opowieści. Wikipedia

Głos wołającego na pustyni - daremne przestrogi Conrada: "W oczach Zachodu" to kolejne dzieło Josepha Conrada poświęcone problematyce terroryzmu, radykalnych lewicowych ideologii społecznych usiłujących zmieniać i naprawiać świat oraz omawiające sposoby zwalczania tych zjawisk przez państwa zachodnie. Inne utwory tego autora poświęcone podobnej problematyce to powieść "Tajny agent" i opowiadanie "Donosiciel. Opowieść ironiczna" z tomu "Sześć opowieści". Warto pamiętać, że na przełomie XIX i XX wieku anarchiści organizowali w Europie i w USA wiele akcji terrorystycznych, w których zamordowani zostali m.in. prezydenci USA i Francji, żona cesarza Austrii czy premier i minister spraw wewnętrznych Rosji. Właśnie ten ostatni zamach, którego ofiarą w roku 1904 padł Wiaczesław Plehwe, stał się dla Conrada inspiracją do napisania "W oczach Zachodu". Jedną z najważniejszych warstw książki jest wyrażenie przez Conrada krytycznego stosunku do radykalnych, lewicowych ideologii oraz sceptycyzmu co skuteczności działań radykalnych zwolenników tych koncepcji...Pisarz ma także bardzo sceptyczny stosunek do rewolucji...Osobna sfera powieści to liczne krytyczne uwagi poświęcone Rosji, jej cywilizacji, mentalności jej mieszkańców. Są one równie miażdżące, jak "Listy filozoficzne" Czaadajewa...Powieść Conrada wyjątkowo trudna w lekturze była więc – niczym Objawienia Fatimskie z 1917 roku – trafną przepowiednią tego, co czekało Europę w XX wieku. Conrad wskazywał na zagrożenia podstawowych wartości naszej cywilizacji ze strony rosyjskiej rewolucji. Jego głos nie został jednak wysłuchany. Niektóre przestrogi Conrada wydają się nadal aktualne, także w dzisiejszych czasach. biblionetka.pl