"Krótka historia dezinformacji", jeden z najsłynniejszych esejów Volkoffa, przedstawia najbardziej jaskrawe przykłady dezinformacji od konia trojańskiego do Internetu. Żyjemy w czasach, kiedy niezwykle łatwo jest manipulować ludźmi. Społeczeństwo informacyjne, czerpiące wiedzę o świecie nie tylko z klasycznych mediów, ale przede wszystkim z Internetu i mediów społecznościowych, często pada ofiarą dezinformacji. Dzisiaj niezwykle łatwo jest rozpowszechniać błędne, niesprawdzone, bądź z gruntu szkodliwe, nastawione na manipulację treści. Dzisiaj inżynier budowy maszyn może stać się bez większego trudu specjalistą w zakresie zdrowia, któremu ufają setki tysięcy ludzi. Ziarna od plew, zwłaszcza w Internecie, ciężko jest oddzielić. Tymczasem informacja praktycznie od zarania dziejów ludzkości była potężną bronią. Ci, którzy mieli władze nad informacją, mieli władzę nad ludźmi. O ile przekazywali innym wiadomości zgodne z prawdą i na ich podstawie podejmowali stosowne decyzje, służyło to wspólnemu dobru. Gorzej, jeśli używano zmanipulowanej informacji, a więc dezinformacji właśnie. Przynosiło to niejednokrotnie korzyści, oczywiście, ale ich beneficjentami byli na przykład ludzie u władzy, konkretne grupy społeczne, frakcje polityczne itp. W swej klasycznej już książce Vladimir Volkoff ukazuje najbardziej jaskrawe przykłady dezinformacji na przestrzeni dziejów. Pisze o niej jako o narzędziu kontroli umysłów, a więc i sprawowania władzy. Narzędzie to ma na celu zmusić ludzi do działań, których z własnej woli by nie podjęli. Oczywistym archetypem staje się tu koń trojański. Mechanizm działania tej legendarnej sztuczki w gruncie rzeczy doskonale sprawdza się współcześnie. Volkoff, opisując schematy, pojęcia i podstępy, daje nam do ręki potężną broń przeciw dezinformacji. Dzięki niej w otaczającym nas świecie będziemy mogli zachować wolność i niezależność myślenia.