SOWA OPAC : Katalog centralny Biblioteki Publicznejw Dzielnicy Wawer

Książka

W koszyku

oceń

Kronika ptaka nakręcacza / Haruki Murakami ; przełożyła z japońskiego Anna Zielińska-Elliott. - Warszawa : Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza, 2004. - 626, [6] stron ; 22 cm.

Autor

Murakami Haruki (1949- ). Autor Zielińska-Elliott Anna. Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura japońska

Gatunek

Powieść

Książka wyróżniona literacką nagrodą Yomiuri w 1996 roku. Piąta powieść napisana przez Haruki Murakamiego. Posiada w sobie typowy dla autora styl oraz łączenie wątków. "Kronika ptaka nakręcacza" to pozycja obowiązkowa dla fanów autora i idealna dla osób, które chcą dopiero zacząć przygodę z jego twórczością. W ogrodzie ukryty jest ptak, który zdawałoby się nakręcać świat, by ten mógł dalej gnać na przód. Takie między innymi rozważania ma główny bohater. Jego dziwnym i pokrętnym myślom towarzyszy kawał dobrej muzyki, którą można włączyć w trakcie literatury, by móc lepiej wczuć się w klimat książki. By idąc ulicami, czy będąc świadkiem postać Toru Okady z dziwnymi i ekscentrycznymi ludźmi móc słuchać dokładnie tego samego, co on. Przekonać się, kim są tajemnicze siostry, co się stało z żoną głównego bohatera oraz co kryje się za tajemnicą tytułowego ptaka nakręcacza. Jeden z recenzentów streścił kiedyś książkę w następujący sposób: Toru Okada traci najpierw pracę, potem kota, potem żonę a w końcu - rozum. Aby przekonać się, ile prawdy jest w tym zdaniu, trzeba samemu sięgnąć po kroniki. Jedno jest pewne - stylu Murakamiego nie da się podrobić. Jego lekkie pióro i jedyne, niepowtarzalne łączenie z pozoru nic nieznaczących wątków, za którymi kryje się tajemnica, jest tak wyjątkowe, że nie da się wokół twórczości autora przejść obojętnie.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wyp. 121 (Żegańska)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 821-3 jap. (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Na okładce: Nagle przyszło mi do głowy, że nie mam apetytu, bo brak we mnie literackiego realizmu. Wydało mi się, że sam stałem się częścią jakiejś źle napisanej powieści.

Recenzje:

Od tej książki zaczęła się moja przygoda z książkami Murakamiego. Po przeczytaniu wszystkich okaże się, czy dobrze rozpoczęłam. Ale czy jest coś takiego jak DOBRE rozpoczęcie czytania książek jednego pisarza? Może po prostu dajmy sobie szansę i kreujmy przygody czytelnicze samodzielnie, za kolejnością naszych myśli wyobrażeń, albo nawet przypadkowości, która wyniknęła z porządku naszego życia.
Jednak nic nie dzieje się przez przypadek, (...) nawet sposób odkrywania i poznawania wynika z czegoś nieznanego, dotąd nieodkrytego i niespodziewanego. Tak jest w przypadku Toru Okady, którego porządek jego życia przewrócony został do góry nogami z niewiadomych przyczyn. Te nieznane okoliczności okazały się na końcu być tym czego nie dostrzegał, czego nie mógł zobaczyć, czego nie wolno mu było odkryć i czego nie mógł być tego świadkiem. Jego droga do odkrycia tajemnic jest zatem bardzo skomplikowana, pełna przekraczania granic własnej świadomości, możliwości, których w sobie wcześniej nie odkrył, pełna osób, które na co dzień przekraczają granice tego świata. Bo jest to książka o tym jak osoby spoza tego świata wpływają na twój własny świat bez twojego pozwolenia, bez twojej kontroli. Mogą to być osoby złe, mogą być dobre. Toru w pewnym momencie znajduje się między dobrem a złem. Stopniowo zbliża się do ciemnej strony, do podświadomości. Jednak im bliżej jej jest, tym bardziej wiele rzeczy staje się dla niego jasnych. A zaczyna się od drobnej rzeczy: od utraty pracy, kota a potem żony, która znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Nie jest to droga łatwa do przebrnięcia - Murakami nie ułatwia niczego - tak jak swojemu bohaterowi, tak nam, czytelnikom nie ułatwia czytania i odbioru. Sprytnie dodaje do głównej akcji punkt widzenia jednej z bohaterek, długie opowieści z przeszłego życia kilku bohaterów, o rozmyślaniach Toru, jego analizowaniu i komentowaniu świata, spotkanych ludzi, a także i siebie i swoich zachowań i myśli. Jednak każdy z tych mocno rozwiniętych treściowo elementów jest potrzebny, bo świat, który próbuje odkryć Okada jest światem głębi, nie powierzchowności. Dlatego też bardzo często Toru przemieszcza się do świata innych, a także tam, gdzie nie każdy ma dostęp, gdzie jest niebezpiecznie oraz nie wszystko jest jasne. Warto przebrnąć tę drogę razem z nim.
Sama postać Murakamiego powinna nas zachęcić, jak również niezaprzeczalnie oryginalny język i styl. Nie bez powodu został okrzyknięty najlepszym japońskim pisarzem i wiele razy był nominowany do Nagdrody Nobla. Jak dodamy do tego kunszt pisarski, który zachwyca a jednocześnie zadziwia, będzie do książka po stokroć warta przeczytania oraz zachęcająca do przeczytania kolejnych, a może nawet wszystkich. To, że ją polecam to mało powiedziane - to trzeba przeczytać.